Књига о судијама

А бијаше један човјек из горе Јефремове по имену Миха.

And there was a man of mount Ephraim, whose name [was] Micah.

Он рече матери својој: тисућа и сто сребрника, што су ти украдени, за које си клела и говорила преда мном, ево, то је сребро у мене, ја сам га узео. А мати му рече: Господ да те благослови, сине!

And he said unto his mother, The eleven hundred [shekels] of silver that were taken from thee, about which thou cursedst, and spakest of also in mine ears, behold, the silver [is] with me; I took it. And his mother said, Blessed [be thou] of the LORD, my son.

А кад врати тисућу и сто сребрника матери својој, рече мати његова: то сам сребро посветила Господу из своје руке за тебе, сине мој, да се начини од њега лик резан и ливен; зато ти га сада дајем натраг.

And when he had restored the eleven hundred [shekels] of silver to his mother, his mother said, I had wholly dedicated the silver unto the LORD from my hand for my son, to make a graven image and a molten image: now therefore I will restore it unto thee.

Али он опет даде сребро матери својој, а мати узе двјеста сребрника и даде златару, а он начини од њега лик резан и ливен, те бијаше у кући Мишиној.

Yet he restored the money unto his mother; and his mother took two hundred [shekels] of silver, and gave them to the founder, who made thereof a graven image and a molten image: and they were in the house of Micah.

И тај Миха имаше кућу за богове, и начини оплећак и ликове, и посвети једнога између синова својих да му буде свештеник.

And the man Micah had an house of gods, and made an ephod, and teraphim, and consecrated one of his sons, who became his priest.

У то вријеме не бјеше цара у Израиљу: сваки чињаше што му бијаше драго.

In those days [there was] no king in Israel, [but] every man did [that which was] right in his own eyes.

А бјеше један младић из Витлејема Јудина, од породице Јудине, који бјеше Левит и ондје борављаше.

And there was a young man out of Bethlehemjudah of the family of Judah, who [was] a Levite, and he sojourned there.

Он отиде из тога града, Витлејема Јудина, да се настани гдје може; и идући својим путем дође у гору Јефремову до куће Мишине.

And the man departed out of the city from Bethlehemjudah to sojourn where he could find [a place]: and he came to mount Ephraim to the house of Micah, as he journeyed.

А Миха му рече: откуда идеш? Одговори му Левит: из Витлејема Јудина, идем да се настаним гдје могу.

And Micah said unto him, Whence comest thou? And he said unto him, I [am] a Levite of Bethlehemjudah, and I go to sojourn where I may find [a place].

А Миха му рече: остани код мене, и буди ми отац и свештеник, а ја ћу ти дати десет сребрника на годину и двоје хаљине и храну. И отиде Левит к њему.

And Micah said unto him, Dwell with me, and be unto me a father and a priest, and I will give thee ten [shekels] of silver by the year, and a suit of apparel, and thy victuals. So the Levite went in.

И Левиту би по вољи да остане код њега, и би му тај младић као да му је син.

And the Levite was content to dwell with the man; and the young man was unto him as one of his sons.

И Миха посвети Левита да му је свештеник тај младић, и оста у кући Мишиној.

And Micah consecrated the Levite; and the young man became his priest, and was in the house of Micah.

Тада рече Миха: сада знам да ће ми Господ учинити добро зато што имам Левита свештеника.

Then said Micah, Now know I that the LORD will do me good, seeing I have a Levite to [my] priest.