1 Korinthiers

Weest mijn navolgers, zooals ik het van Christus ben.

Ik prijs u dat gij bij allerlei gevallen aan mij denkt en aan de overleveringen vasthoudt zooals ik u die overgeleverd heb.

Nu wil ik dat gij weet dat Christus het hoofd is van elken man, de man het hoofd der vrouw. God het hoofd van Christus.

Iedere man die bij het bidden of profeteeren iets op het hoofd heeft doet zijn hoofd schande aan;

maar iedere vrouw die blootshoofds bidt of profeteert doet haar hoofd schande aan; want het is evengoed alsof haar haren afgesneden waren.

Immers, als een vrouw zich niet dekt, dat zij zich late scheren! Is het schandelijk voor een vrouw kort haar te dragen of kaalgeschoren te zijn, dat zij dan het hoofd bedekke!

Want een man is niet verplicht zich het hoofd te omhullen, omdat hij het beeld en de heerlijkheid Gods is; maar de vrouw is de heerlijkheid van den man.

Want de man is niet ontstaan uit de vrouw maar de vrouw uit den man

immers, ook is de man niet geschapen ter wille van de vrouw, maar de vrouw ter wille van den man.

Daarom moet de vrouw op het hoofd een krachtig middel hebben om de engelen te weren.

Evenwel, in de gemeenschap met den Heer is de vrouw niets zonder een man, een man niets zonder een vrouw;

want zooals de vrouw uit den man is ontstaan, zoo komt ook de man door de vrouw ter wereld; en alles komt uit God.

Oordeelt bij uzelf: Is het betamelijk dat een vrouw met onbedekt hoofd tot God bidt?

Leert de natuur u niet dat als een man lang haar draagt dit hem tot schande strekt;

maar als een vrouw lang haar draagt, dan is het haar een eer; want de haardos is haar als omhulsel gegeven.

En wil iemand hierover twisten, wij hebben zulk een gebruik niet, noch de gemeenten Gods.

Maar dit kan ik, terwijl ik u deze bevelen geef, niet prijzen: dat gij niet tot heil maar tot onheil samenkomt.

Want vooreerst zijn(-)naar ik hoor(-)in de gemeente, wanneer gij samenkomt, scheuringen en ik geloof dit ten deele wel;

immers, dat er verdeeldheden onder u zijn is noodzakelijk, opdat het blijke wie onder u beproefde mannen zijn.

Wanneer gij dan een gemeente bijeenkomst houdt, dan mag dat niet heeten een Maaltijd des Heeren eten.

Want ieder neemt vooraf aan den maaltijd wat hijzelf meegebracht heeft zoo blijft de een hongerig en wordt een ander dronken.

Hebt gij dan geen woningen om er te eten en te drinken? Of minacht gij de gemeente Gods en doet gij hen die niets hebben hun armoede voelen? Wat zal ik u zeggen? Zal ik u prijzen? In dezen prijs ik u niet.

Want ik heb zelf van den Heer vernomen, wat ik u ook overgeleverd heb, dat de Heer Jezus in den nacht waarin hij overgeleverd werd brood nam

en na gedankt te hebben het brak, met de woorden: Dit is mijn lichaam, dat voor u is; doet dit tot mijn gedachtenis.

Desgelijks nam hij den beker na den maaltijd en zeide: Deze beker is het nieuwe verbond door mijn bloed; doet dit, telkens wanneer gij dien drinkt tot mijn gedachtenis.

Want zoo dikwijls gij dit brood eet en den beker drinkt, dan verkondigt gij den dood des Heeren, totdat hij komt.

Wie dus op onwaardige wijze het brood eet en den beker des Heeren drinkt vergrijpt zich aan het lichaam en het bloed van den Heer.

Men onderzoeke zichzelf en ete zoo van het brood en drinke zoo uit den beker;

want wie eet en drinkt, die haalt zichzelf een oordeel op den hals wanneer hij het lichaam des Heeren niet met onderscheiding behandelt.

Daarom zijn onder u zooveel zwakken en zieken en zijn verscheidenen ontslapen.

Indien wijzelf met oordeel gehandeld hadden, zouden wij niet geoordeeld zijn;

maar nu wij door den Heer geoordeeld worden, krijgen wij een les, opdat wij niet met de wereld veroordeeld worden.

Dus, mijn broeders, wanneer gij samenkomt om te eten, wacht op elkander.

Heeft iemand honger, hij ete thuis; anders komt gij zoo samen dat gij u een oordeel op den hals haalt. Het overige zal ik regelen wanneer ik bij u kom.