Openbaring

Toen zag ik dat het Lam het eerste der zeven zegels opende en hoorde ik een der vier dieren met donderende stem zeggen: Kom!

Ik zag toe, en zie, daar was een wit paard, en hij die daarop zat had een boog, hem werd een krans gegeven, en hij trad op, overwinnend en om nog meer te overwinnen.

Toen het Lam het tweede zegel opende, hoorde ik het tweede dier zeggen: Kom!

Toen kwam een ander paard te voorschijn, een vuurrood, en hem die er op zat werd de macht gegeven den vrede weg te nemen van de aarde, zoodat zij elkander slachtten, en hem werd een groot zwaard ter hand gesteld.

Toen het Lam het derde zegel opende, hoorde ik het derde dier zeggen: Kom! Ik zag toe, en zie, daar was een zwart paard, en hij die er op zat had een weegschaal in de hand,

en ik hoorde iets dat op een stem geleek te midden der vier dieren zeggen: Een maat tarwe voor een sikkel en drie maten gerst voor een sikkel! En beschadig olijf en wijnstok niet.

Toen het Lam het vierde zegel opende, hoorde ik de stem van het vierde dier zeggen: Kom!

Ik zag toe, en zie, daar was een vaalgeel paard, en hij die er op zat heette de Dood, en de Onderwereld volgde hem, en hun werd de beschikking gegeven over het vierde deel der aarde: zij mochten een slachting aanrichten door zwaard, hongersnood, pest en wilde dieren.

Toen het Lam het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die om het woord Gods en de verkondiging die hun ten deel was gevallen geslacht waren.

Zij riepen met luide stem: Hoelang toch, heilige en waarachtige Heer, zult Gij geen recht doen en ons bloed niet wreken op de aardbewoners?

En aan ieder van hen werd een wit gewaad geschonken, en hun werd gezegd dat zij nog een korten tijd rustig moesten wachten, totdat het getal hunner mededienstknechten en broeders die evenals zij gedood moesten worden bereikt zou zijn.

Ik zag, dat, toen het Lam het zesde zegel opende, een hevige aardbeving ontstond: de zon werd zwart als een haren zak, de maan werd als bloed,

de sterren des hemels vielen op de aarde zooals een vijgeboom, door een sterken wind geschud, zijn onrijpe vruchten afwerpt

de hemel week weg als een boek dat opgerold wordt, en alle bergen en eilanden werden van hun plaats gerukt.

En de koningen der aarde, de aanzienlijken, de krijgsoversten, de rijken, de machtigen en alle slaven en vrijen verborgen zich in spelonken en bergspleten

en zeiden tot de bergen: Valt op ons, en verbergt ons voor Hem die op den troon zit en voor den toorn van het Lam;

want de groote dag van hun toorn komt; wie kan dan staande blijven?