Psalmen

Voor den opperzangmeester, op de Gittith, [een] [psalm] van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

Want dat is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; [alwaar] ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

Mijn volk, [zeide] [Ik] hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.

En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.